جان کری مطالبی را بیان کرد که مشخص میکند دولت ایالات متحده واقعیتهای زیادی را در مورد ایران به دست آورده و حضور آن در مذاکرات و تن دادن به توافق با ایران از روی استیصال بود چون میداند تنها راه باقی مانده جنگ است و نه ایالات متحده در شرایط جنگی قرار دارد و نه مردم ایالات متحده پذیرای یک جنگ و ماجراجویی جدید در منطقه خاورمیانه می باشند. جنگی که هیچ سودی برای ایالات متحده ندارد و فقط ماجراجویان ایالات متحده— کارتل های فروش سلاح— اسرائیل و عربستان سعودی امید به سود آن دارند اما در نهایت ممکن است به نابودی کل منطقه خاورمیانه و از جمله اسرائیل و عربستان سعودی بیانجامد.
در حالی که به قول جان کری همسایگان ایران بیش از 130 میلیارد دلار در سال هزینه خرید تسلیحات میکنند و بخش زیادی از این تسلیحات در اختیار گروههای تروریستی همچون داعش و القاعده و الشباب و… که خطر اصلی برای اروپا و ایالات متحده به حساب می آیند، نمایندگان کنگره آمریکا به دلیل شستشوی مغزیای که توسط رسانه های وابسته به دشمنان ایران قرار گرفته اند ایران را متهم به حمایت از تروریسم می کنند.
آنها حتی به خود زحمت نمی دهند که مقداری فکر کنند که حزب الله لبنان— یا دولت بشار اسد— یا حوثی های یمن با دولت عراق و یا مقاومت فلسطین برای چی می جنگند. این نمایندگان هنوز به این درک نرسیده اند که همه اینها بر علیه تروریسم و حامیان تروریسم جهانی می جنگند. بعید می دانم نمایندگان کمیته سیاست خارجی ایالات متحده ندانند بزرگترین همپیمانان آنها در منطقه خاورمیانه پشتیبانان تروریست ها هستند و دخالت ایالات متحده در این منطقه خود مسبب اصلی به وجود آمدن این تشکل های تروریستی است. جای تاسف دارد که نمایندگان کنگره آمریکا حتی حاضر نیستند ماجرای 11 سپتامر را تحلیل کنند، ماجرایی که در آن 15 نفر از 19 تروریستی که به ایالات متحده حمله کردند از اتباع عربستان سعودی بودند. جالب تر اینکه چهار نفر دیگر هم اتباع کشورهای همپیمان ایالات متحده بودند و اسامه بن لادن عربستانی، نزدیک به خاندان سعودی و آموزش دیده در آمریکا هدایت این عملیات را عهدهدار می شد.
آقای اوباما و جان کری به وضوح چندین بار به این مساله اشاره کردند که حمله به ایران مثل حمله به افغانستان و یا عراق نیست. در صورت حمله به ایران قطعا تعداد سربازان آمریکایی که بدون دست و پا به ایالات متحده بر میگردند، البته اگر زنده برگردند، به مراتب بیشتر خواهد بود. آیا آنوقت این نماینده کنگره آمادگی دارد جوابگوی مردم ایالات متحده باشد؟ من شخصا فکر میکنم آقای اوباما بهترین تصمیم را برای کشور خود گرفت. تصمیم بر حل مسالمت آمیز مناقشه با ایران. نمایندگان کنگره آمریکا هم باید بیشتر سعی کنند واقعیتها را بپذیرند و تحت تاثیر فیلمها و رسانهها و لابیهای اسرائیلی قرار نگیرند.
با شرایط به وجود آمده و توافق به امضا رسیده در صورتی که کنگره امریکا توافق را رد کند و بر مقابله با ایران اصرار ورزد این ایران نخواهد بود که ضرر میکند بلکه ایالات متحده است که ضرر میکند چون ایران امروزه در مجامع بینالمللی نشان داده که آمادگی دارد با گفتگو همه اختلافات خود با دیگران را حل کند و جامعه جهانی به اجماع در شورای امنیت بر نیات ایران مهر تایید زده. محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران به نمایندگی از این کشور در مجامع بینالمللی و حتی در مقالهای در نشریه آمریکایی نیویورک تایمز اعلام کرد که ایران آماده همکاری با کشورهای منطقه و جهان، برای حل مشکلات منطقه و مقابله با تروریسم هست و میباشد. (خوب به جمله آقای ظریف توجه داشته باشید "کشورهای منطقه و جهان". وی سیاستمداری کهنه کار است و کلمات خود را با دقت گلچین میکند قطعا این جمله را بیان کرده تا این تداعی به وجود نیاید که مثلا ایرانیها با آمریکاییها توافقات جداگانهای برای مسایل منطقهای داشتهاند چون اگر چنین بود به صراحت میتوانست بگوید ایران آمادگی دارد با ایالات متحده همکاری کند، جملهای که قطعا آمریکاییها خیلی دوست داشتند بشنوند).
البته جان کری در همین جلسه چندین بار به زبان بیزبانی گوشزد کرد که رد این توافق به انزوای ایالات متحده میانجامد و نه ایران. در واقع در صورتی که این توافق توسط کنگره به صورتی رد شود که رئیس جمهوری ایالات متحده نتواند آن را وتو کند فضای جهانی، و حتی یاران اروپایی ایالات متحده دیگر حرفی برای گفتن نخواهند داشت. تحریمها بر علیه ایران شکسته خواهد شد و ایران برنامه هستهای خود را به شکل و شمایل فعلی ادامه خواهد داد. یعنی میتوان گفت ایدهآلترین وضعیت برای ایران خواهد بود.
با این شرایط میتوان گفت به نفع ایران است که کنگره ایالات متحده با رای بالا توافق را رد کند.